Ամերիկայի Գավաթ. Եզրաակչին ընդառաջ ՄԱՍ 2-րդ

Շարունակելով անդրադառնալ Ամերիկայի գավաթի խաղարկության եզրափակչին, այս անգամ փորձենք վերլուծել Արգենտինայի հավաքականի խաղը:

Այս նյութի 1-ին մասին ծանոթանալու համար սեղմեք այստեղ:

 ՄԱՍ 2-րդ   Արգենտինայի հավաքական

Արգենտինայի հավաքականը Ամերիկայի գավաթի այս խաղարկությունում անցկացրել է 5 հանդիպում, գրանցելով 3 հաղթանակ և 2 ոչ-ոքի:Այդ խաղերում խփել է 11, իսկ բաց թողել 3 գնդակ: Ի տարբերություն Խորխե Սամպաոլիի,Արգենտինայի հավաքականի գլխավոր մարզիչ Տատա Մարտինոն կազմի առումով խնդիրներ չունի: Չկան վնասվածք ստացած կամ որակազրկված ֆուտբոլիստներ: Վերջին խաղում բացակայում էր թիմի հիմնական պաշտպան Էզիեկել Գարայը, ստամոքսի հետ խնդիրներ ունենալու պատճառով: Այդ խաղում նրան հաջողությամբ փոխարինեց փորձառու Մարտին Դեմիչելիսը: Բայց ամենայն հավանականությամբ Գարայը կհասցնի վերականգնվել մինչև եզրափակիչ խաղը:

22 տարի առանց տիտղոսի

Այսքան երկար ժամանակ տիտղոսի բացակայությունը բնականաբար ճնշում է գործադրում թիմի վրա, բայց միևնույն ժամանակ այն լրացուցիչ մոտիվացիա է հանդիսանում: Վերջին անգամ Արգենտինայի հավաքականը տիտղոս է նվաճել հեռավոր 1993 թվականին, երբ Ամերիկայի գավաթի խաղարկության եզրափակչում լեգենդար Գաբրիել Բատիստուտայի դուբլի շնորհիվ հաղթեց Մեքսիկայի ընտրանուն:

 Խաղային մոդելը

Տատա Մարտինոն օգտագործում է 4-3-3 տակտիկական դասավորությունը: Պաշտպանությունում Ռոխո, Գարայ, Օտամենդի, Սաբալետա, կիսապաշտպանությունում` Բիգլիա, Մասկերանո, Պաստորե, դե իսկ հարձակման գծում` Դի Մարիա, Ագուերո, Մեսսի: Ինչպես նշել է Մարտինոն այս կազմը իր համար ամենաօպտիմալն է: Եվ եթե սկսենք վերլուծել  Արգենտինայի հավաքականի ցուցադրած խաղը այս մրցաշարի ընթացքում, կհասկանանք, որ դա իրոք այդպես է: Խմբային փուլի առաջին խաղում, որտեղ արգենտինացիները մրցում էին Պարագվայի ընտրանու հետ, առաջին խաղակեսից հետո արդեն հաշվի մեջ առաջ էին 2 գնդակով: Բայց ժամանակից շուտ թուլացնելով զգոնությունը, Մարտինոյի սաները 2-րդ խաղակեսում բաց թողեցին 2 գնդակ`  կորցնելով  հաղթանակը: Այդ խաղում Մարտինոյի «օպտիմալ» կազմում կային փոփոխություններ, կապված թեթև վնասվածքների հետ: Մասնավորապես պաշտպանության աջ եզրում Սաբալետայի փոխարեն խաղում էր Ռոնկալյան, իսկ կիսապաշտպանությունում Բիգլիայի փոխարեն Բանեգան: Խմբային փուլի մյուս երկու խաղերում Յամայկայի և Ուրուգվայի հետ, Արգենտինայի հավաքականը հաղթեց միևնույն 1:0 հաշվով: Երկու դեպքում էլ մեկնարկային րոպեներից խաղադաշտ դուրս եկան Մարտինոյի «օպտիմալ» կազմի ֆուտբոլիստները:

Դե իսկ կիսաեզրափակիչ փուլի նույն Պարագվայի հետ խաղում, Արգենտինայի հավաքականը գոլային հրավառություն կազմակերպեց: Հանդիպումն ավարտվեց 6:1 հաշվով: Իսկ ամենակարևորն այն է, որ Մարտինոյի սաները կարողացել էին ճիշտ հետևություններ անել առաջին հանդիպումից: Այս խաղում ևս Արգենտինան առաջին խաղակեսում հաշվի մեջ առաջ էր երկու գնդակի տարբերությամբ, բայց այս անգամ երբ պարագվայցի Լուկաս Բարիոսը հենց առաջին խաղակեսի վերջնամասում կրճատեց հաշվի տարբերությունը, արգենտինացիներն արդեն  խուճապի չմատնվեցին: Կարողանալով  պահել այդ հաշիվը` գնացին ընդմիջման, իսկ արդեն երկրորդ խաղակեսում 4 անպատասխան գնդակ ուղարկեցին մրցակցի դարպասը:

Ֆանտաստաիկ հարձակման գիծը 

Խուան Ռամոն Ռիկելմեից հետո Արգենտինայի հավաքականը չուներ այսպես կոչված փլեյմեյքեր: Շատ ժամանակ այդ պարտականությունները իր վրա էր վերցնում Լեո Մեսսին: Բայց դա ուղղակի նրա խաղի ոճն է. նահանջել, զարգացնել գրոհը դաշտի կենտրոնում, այնուհետև այն հասցնել իր տրամաբանական ավարտին: Բայց Ամերիկայի գավաթի այս խաղարկությունում, Մեսսիի մոտ չի ստացվում եզրափակել գրոհները: 5 խաղում նա խփել է ընդամենը 1 գոլ, այն էլ 11 մետրանոցից: Փոխարենը Պարագվայի հետ վերոհիշյալ  խաղում, գրանցեց յուրատեսակ ռեկորդ` դառնալով առաջին ֆուտբոլիստը, ում հաջողվում է Ամերիկայի գավաթի կիսաեզրափակիչ խաղում կատարել 3 գոլային փոխանցում:

  Իսկ կոնկրետ փլեյմեյքերի բացը այսօրվա Արգենտինայի հավաքականում լրացրեց «ՊՍԺ»-ի երիտասարդ, չափազանց տաղանդավոր Խավիեր Պաստորեն: Իր հոյակապ տեխնիկայի,  դաշտը լավ «տեսնելու», և վերջին փոխանցում կատարելու ունակություններով, նա լիովին հարմարվեց իր նոր դերին: Այս երկուսին ձախ եզրից իր ճեղքումներով, անընդհատ օգնում է Անխել Դի Մարիան, որոնք էլ միասին փորձում են գնդակը հասցնել Սերխիո Ագուերոյին: